Hectische November deel 1

We beëindigen November in schoonheid.
Voilà!

Zo zit ik hier nu al een week.
VER-SCHRIK-KE-LIJK.

Ik heb nog nooit iets gebroken, gescheurd of verrokken, tot nu toe. Ik dacht dat ik net zo elastisch was als mijn grootmoeder, want die heeft hooguit wat blauwe plekken als ze valt; maar niet dus...

En moest ik dan nog sportief zijn en elke dag gaan hardlopen of zo... dan weet je dat zulke dingen gebeuren... maar ik hou helemaal niet van sport.

Ik ben dus uitgegleden op een natte steen (met hoge hakken) , net toen ik de auto voor onderhoud naar de garage had gebracht. Dus... geen auto om mij te komen halen in het ziekenhuis... En dan is daar zo'n mottige verpleger die doodleuk zegt :' Je mag nu wel niet meer op je voet staan.'... Daar sta je dan, één voet in het verband, andere voet met hoge hak en met je krukken... Héél practisch om zo naar huis te huppelen. Ik ben er dagen stijf van geweest.

Straks mag ik op controle. Duimen maar dat ik ervan af ben.

Update: nu ziet het er zo uit:
En dus moet ik met dit elegant schoeisel de eindejaarsfeesten door... ze zullen mij zien komen.