Maar bon, bij de jongens had ik dat dus onmiddellijk mooi gekaft, maar tegen de kerstvakantie leek het werklijk nergens meer op. Een aantal geplette bananen, uitgelopen drankjes en speelgoed dat toch ook nog in dat kleine rugzakje moest, waren hier de oorzaak van:
zaterdag 29 januari 2011
Voor en na
Noah en Tristan hebben in de eerste kleuterklas een heen-en-weerschriftje. Dat is zo'n gewoon schriftje met een slappe kaft die je dan in het begin van het schooljaar wordt verondersteld te kaften. Toen Aline in de kleuterklas zat, had ik dat nog niet goed begrepen waardoor het arme kind tot de helft van het 2de kleutertje met het lelijkste schriftje van de school rondliep.
Maar bon, bij de jongens had ik dat dus onmiddellijk mooi gekaft, maar tegen de kerstvakantie leek het werklijk nergens meer op. Een aantal geplette bananen, uitgelopen drankjes en speelgoed dat toch ook nog in dat kleine rugzakje moest, waren hier de oorzaak van:
Dus volgde ik de raad op van enkele dames op het net en kaftte de schriftje met toile cirée. Ik heb er ook een knoopje en rekker aangezet om het schriftje dicht te houden. ik heb wel eerst elk blaadje moeten strijken, maar nu zien de schriftjes er toch iets beter uit.
Maar bon, bij de jongens had ik dat dus onmiddellijk mooi gekaft, maar tegen de kerstvakantie leek het werklijk nergens meer op. Een aantal geplette bananen, uitgelopen drankjes en speelgoed dat toch ook nog in dat kleine rugzakje moest, waren hier de oorzaak van:
Labels:
knutselen
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Laat gerust een reactie na. Dat maakt alles zoveel leuker. Tot nog eens.