Zo omschreef mijn man het slaapkleedje dat ik voor Aline had gemaakt. Ik vind het nochthans geslaagd. Aangezien ik nogal nostalgisch ben aangelegd, was ik superblij toen ik dit patroontje in de kringwinkel vond.
Toen ik 6 jaar was, had ik eenzelfde slaapkleedje. Op talrijke foto's ben ik in dat kleedje te bewonderen, telkens in dezelfde pose: naast de staande lamp (zo ééntje met een donkerbruine houten gedraaide voet en een beige lampenkap met donkerbruine franjes die in menig '70 interieur te bewonderen waren) met mijn linkerhand de lamp vasthoudend en met de rechterhand het slaapkleed en beetje omhoog houdend.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Laat gerust een reactie na. Dat maakt alles zoveel leuker. Tot nog eens.